چگونه خاموش کننده آتش سوزی اتوماتیک به دلیل هشدارهای دروغین یا شرایط محیطی مانند گرد و غبار یا گرما از فعال شدن تصادفی جلوگیری می کند؟

خاموش کننده های آتش نشانی خودکار مجهز به سیستم های سنجش پیشرفته هستند که می توانند بین حوادث واقعی آتش سوزی و محرک های دروغین ناشی از تغییرات محیطی تمایز قائل شوند. این سنسورها به طور معمول از مکانیسم های دما ، دود و تشخیص گرما تشکیل شده اند که به طور خاص کالیبره شده اند تا بتوانند درجه حرارت قابل توجهی ، سریع افزایش می یابند یا میزان دود سازگار با مراحل اولیه آتش سوزی. به عنوان مثال ، این سنسور ممکن است فقط در شرایطی که تراکم دود بیش از یک آستانه خاص باشد یا هنگامی که دما به طور ناگهانی به سطوح معمولی سناریوی آتش افزایش می یابد ، فعال شود. در نتیجه ، تغییرات جزئی محیطی ، مانند افزایش گرمای موقت یا قرار گرفتن در معرض کوتاه در برابر گرما از ماشین آلات ، باعث فعال شدن کاذب نمی شوند. سطح حساسیت این سنسورها برای اطمینان از به حداقل رساندن هشدار کاذب و بهبود قابلیت اطمینان سیستم طراحی شده است.

ویژگی اصلی خاموش کننده های آتش سوزی خودکار ، مکانیسم ماشه حساس به دما است که به طور معمول برای فعال کردن فقط در صورت ایجاد یک آتش سوزی یک رویداد حرارتی قابل توجهی طراحی شده است. مکانیسم های فعال سازی متداول شامل پیوندهای فیوز یا لامپ های شیشه ای حساس به گرما هستند که برای ذوب شدن یا پارگی در دمای از پیش تعیین شده-بین 135 درجه فارنهایت و 165 درجه فارنهایت (57 درجه سانتیگراد تا 74 درجه سانتیگراد) کالیبره شده اند. این سیستم تا زمانی که دمای اطراف آن از این آستانه فراتر نرود ، بی اثر باقی می ماند و به دلیل تغییرات جزئی گرمای جزئی که در محیط های عادی رخ می دهد ، مانند نور خورشید ، ماشین آلات یا سیستم های HVAC ، از فعال شدن تصادفی جلوگیری می کند. این تضمین می کند که خاموش کننده فقط به یک واقعه واقعی آتش سوزی پاسخ می دهد و نوسانات در گرمای محیطی که به احتراق بی ارتباط نیستند ، پاسخ نمی دهد.

در محیط هایی که ممکن است گرد و غبار ، خاک یا بقایای موجود باشد ، مانند تنظیمات صنعتی یا اماکن ساختمانی ، سنسور و مکانیسم های فعال سازی آتش نشانی اغلب در محفظه های مقاوم در برابر گرد و غبار قرار می گیرند. این محوطه ها برای محافظت از سنسورها در برابر آلاینده های محیطی که می توانند در عملکرد آنها تداخل داشته باشند ، طراحی شده اند. گرد و غبار و سایر ذرات موجود در هوا می توانند مانع از توانایی سنسور در تشخیص تغییرات واقعی مربوط به آتش سوزی در دما یا میزان دود شوند ، به طور بالقوه باعث فعال شدن کاذب یا جلوگیری از پاسخ سیستم در صورت لزوم می شوند. برای کاهش این امر ، تولید کنندگان واحدهای مسکن مهر و موم شده یا پوشش های محافظ را که از ورود گرد و غبار جلوگیری می کنند ، طراحی می کنند ، بنابراین عملکرد قابل اعتماد در محیط هایی را که ذرات شیوع دارند ، تضمین می کنند. این اقدامات محافظتی همچنین به حفظ ماندگاری سیستم کمک می کند و باعث کاهش سایش و پارگی بر روی اجزای حساس به مرور زمان می شود.

خاموش کننده های آتش سوزی اتوماتیک برای پاسخگویی فقط در شرایط خاص و کاملاً تعریف شده که مطابق با سناریوهای آتش است ، پاسخ می دهند. بسیاری از سیستم ها از تشخیص چند سنسور استفاده می کنند که به معیارهای مختلفی مانند گرما ، دود و حتی انتشار گاز نیاز دارند تا قبل از وقوع فعال شدن برآورده شوند. به عنوان مثال ، خاموش کننده ممکن است نیاز به تشخیص گرمای قابل توجه گرما و وجود سیگار یا شاخص های شعله برای ایجاد تخلیه داشته باشد. این رویکرد چند عاملی احتمال فعال شدن کاذب ناشی از تغییرات محیطی جدا شده و غیر آتش سوزی را به شدت کاهش می دهد. به عنوان مثال ، نوسانات دمای مختصر ناشی از راه اندازی تجهیزات ، نور مستقیم خورشید یا فعالیت های انسانی توسط سیستم فیلتر می شود و اطمینان حاصل می کند که خاموش کننده فقط در هنگام خطر آتش سوزی واقعی فعال می شود. با ترکیب این روشهای تشخیص چندگانه ، سیستم ضمن جلوگیری از تخلیه غیر ضروری ، تشخیص دقیق آتش را فراهم می کند. $ $ $